31 / 52
31
B
itkilerin mevsimleri dışında yetiştirilmesine olanak veren örtüaltı yetiştiriciliği, cam veya plastik kaplamalı
seralar ile alçak-yüksek plastik tünellerde yapılıyor. Bu sayede bitkiler dondan korunduğu gibi erkencilik
de sağlanıyor. Dünyada ticari olarak örtüaltı yetiştiriciliği 20. yüzyılın başlarında Kuzey Avrupa ülkelerinde
başladı. Ancak esas gelişimini İkinci Dünya Savaşı’ndan sonra gösterdi. Ülkemizde ise ilk seralar 1940’lı yıllar-
da Antalya’da kurulmaya başladı. 1940-1960 yılları arasında yavaş bir seyirle gelişse de, 1960’larda tarımda
plastiğin örtü malzemesi olarak kullanılmaya başlamasıyla ivme kazandı. 1990’lı yıllarda sera yatırımlarına
uygulanan teşviklerin yanı sıra topraksız tarımın gelişmesiyle, yüksek teknolojinin kullanıldığı modern seralar
hızla arttı.
Günümüzde Türkiye, 599.000 dekara ulaşan örtüaltı varlığıyla dünyada ilk dört ülke arasında yer alıyor. Örtü-
altında gerçekleştirilen yıllık tarımsal üretim değeri 10 milyar TL’ye ulaşmış durumda. Bunun içinde domatesin
payı %50. Onu hıyar, karpuz, biber, patlıcan ve kavun izliyor. Örtüaltı yetiştiriciliğinin en yaygın yapıldığı yer
ise %51’lik payla Antalya (3,2 milyon ton). Onu sırayla Mersin (%18), Adana (%11) ve Muğla (%9) izliyor. Bu dört
ildeki toplam örtüaltı üretimi 5,4 milyon ton ile Türkiye’nin yaklaşık %90’ını oluşturuyor.
ÖRTÜALTI YETİŞTİRİCİLİĞİ