30 / 52
30
DOSYA
D
aha çok bir turizm kenti olarak bilinen Antalya, aynı za-
manda tarımda da Türkiye’nin lokomotif şehirlerinden
biri. Nüfus büyüklüğü itibariyle Türkiye’nin 5’inci büyük
kenti olan Antalya, Türkiye bitkisel üretim değerinin yüz-
de 6,8’ini yaratarak bu alanda ilk sırada yer alıyor. Yaklaşık 156 bin
çiftçi ailesinin yaşadığı Antalya’da, yılda 9,53 milyar TL tutarında ta-
rımsal üretim gerçekleştiriliyor. Bölgede, tarımda verimi artıracak
tüm olanaklar (kaliteli tohum kullanma, gübreleme, sulama ve maki-
neleşme) yaygın olarak kullanılıyor. Bölge, bu özelliğiyle entansif (yo-
ğun) tarımın Türkiye’de en çok uygulandığı yerlerden biri.
Antalya’da tarımsal faaliyetler Kıyı Ege Havzası, Kıyı Akdeniz Havza-
sı, Ege Yayla Havzası ve Göller Havzası olmak üzere 4 ana havzada
yürütülüyor. Bu dört havzadan Kıyı Ege ve Kıyı Akdeniz’in ortak
özelliği, deniz seviyesinden başlayarak iç kesimlerde 800-1.000 met-
reye kadar yükselmesi. Kıyı turizminin yaygın olduğu her iki havzada
da hem iç pazar, hem de liman ve havaalanı bağlantıları sayesinde
ihracata yönelik üretim gerçekleştiriliyor.
Batı Toroslar’da 1.000 metrenin üzerinde yüksekliğe sahip olan Ege
Yayla Havzası, su kaynaklarının zengin olduğu plato özellikli bir böl-
ge. Geniş tarım alanlarına sahip olan bu bölge, Antalya’nın Korkuteli
ve Elmalı ilçelerinin yanı sıra kuzey-kuzeybatıya doğru Burdur, De-
nizli, Aydın ve Muğla illerinin de bir kısmını kapsıyor. Toroslar’ın
yüksek platosunu oluşturan Göller Havzası ise dağlık bir yapıya sa-
hip. Yüksekliği 800 metreden başlayıp 1.300 metreye kadar çıkan bu
havza, tarım arazisi bakımından kısıtlı ve daha çok ormanlık alanlar-
la kaplı.
TARIMDABIRLOKOMOTIF
Toros Tarım’ın 7 bölge müdürlüğünden biri olan Batı Akdeniz Bölge-
si, bu dört havzayı da kısmen içine alan Antalya, Burdur, Isparta ve
Muğla şehirlerini kapsıyor. Bölge müdürlüğünün yönetim merkezi
olan Antalya, her bakımdan bir tarım merkezi. İlin yüzölçümünün
yaklaşık %18’i tarım alanlarından oluşuyor. 365 bin hektar büyüklü-
ğündeki tarım alanlarının yaklaşık 254 bin hektarında (%70) sulu
tarım yapılıyor. Tarım alanlarının %51’inde tarla bitkileri yetiştirili-
yor. Açık tarla sebzeciliği %6 paya sahip. Bölgede çok gelişmiş olan
örtüaltı yetiştiriciliği ise toplam tarım alanlarının %8’ini kapsıyor.
Bölgedeki en yaygın tarım şekli sebzecilik. Türkiye’deki domateslerin
%19’u, hıyarın %28’i, biberin %16’sı, patlıcanın %21’i Antalya’da ye-
tiştiriliyor. Meyvecilikte de Antalya çok önde. Şehrin Türkiye üreti-
mindeki payı portakalda %27, narda %24, muzda %27, maltaeriğinde
%32, avokadoda ise %78 civarında. Ayrıca Türkiye’deki kültür manta-
rının %53’ü Antalya’da üretiliyor. Ülke çapında 692 bin dekar genişli-
ğindeki örtüaltı üretimalanının 268 bin dekarı, yani %39’u Antalya’da
bulunuyor. Satın aldığımız kesme çiçeklerin yaklaşık %35’i
Antalya’dan geliyor. Antalya, aynı zamanda ciddi bir fide ve sebze to-
humu üreticisi. Sebze fidesi üretimi yapan 105 firmanın 60’ı, sebze
tohumu üreten 170 firmanın 75’i Antalya’da faaliyet gösteriyor.
DÖVIZKAZANCI SADECETURIZMDENDEĞIL
Antalya, aynı zamanda dünya çapında bir meyve-sebze ihracatçısı.
Türkiye’nin yaş meyve ve sebze ihracatının miktar olarak %18, değer
olarak ise %23’ünü tek başına Antalya gerçekleştiriyor. İhracat yapı-
lan ülkeler arasında Almanya, Beyaz Rusya, Romanya, Ukrayna, Bul-
garistan, Rusya Federasyonu, Avusturya ve Hollanda başta geliyor.
Yaş meyve sebze ve turunçgillere ek olarak süs bitkileri ihracatı da
yıldan yıla artıyor. Antalyalı üreticiler 2016 yılında çiçek soğanı, can-
lı bitki, kesme çiçek ihracatından yaklaşık 35 milyon dolar kazanç
elde ettiler. Sebze tohumu ihracatı da günden güne artıyor. Geçmişte
sebze tohumunda dışa bağımlı bir yapıya sahip olan Türkiye, son yıl-
larda bu alanda sağlanan ilerlemeler sayesinde artık Hollanda, İspan-
ya, ABD, Fransa, İngiltere, İtalya ve İsrail dahil 50’yi aşkın ülkeye seb-
ze tohumu ihraç ediyor.