35 / 56
35
B
abası ve beş kardeşiyle aile boyu Tekfenli olan Hasan
Güneş, henüz 17,5 yaşındayken İstanbul’da Olimpiyat
Stadı ve Sinanoba Uydu Kenti gibi projelerde çalışma-
ya başlamış. 2003 yılında İstanbul’dan Adana’ya gelerek GAT’ta
işbaşı yapmış. Yurtdışı deneyimi sadece 20 günlüğüne gittiği
Katar’la sınırlı olan Güneş, burada da sürekli atölyede çalıştığı
için yurtdışında olduğunu neredeyse hiç anlamamış.
Ben sadece Tekfen’de çalıştım. O nedenle kendimi Tekfen’in evla-
dı olarak görüyorum. Kendimi adamış gibiyim. Babam da Tekfen-
cidir. Kırıkkale Boru Hattı projesinde patlatma ve dinamit işlerinde
çalışmıştı. Bir ara beş kardeş Tekfen’de çalıştık. Bir kardeşim ha-
len Azerbaycan’da, kaynak ustası. İyi bir kaynakçıdır. Büyük kızım,
“Baba, ne olursun ben de Tekfen’e gireyim!” diyor. Hacettepe’de,
Almanca kimya öğretmenliği okuyor.
Burada bulunmaktan çok memnunum. Şantiyelere göre der-
li toplu bir yer. İş saatlerimiz uygun, temiz ve güvenli bir yerde
çalışmaktan mutluyum. Güne toplantıyla başlıyoruz. Öncelikle
yarım kalan işlere yöneliyoruz. İki kişilik gruplar halinde çalışıyo-
ruz. Güvenlik sebebiyle ve işi tek kişinin yapması zor olduğu için
bu şekilde çalışıyoruz. Ben sanayiden yetiştim. Her şeyi Tekfen’de
öğrendim. Hâlâ da öğreniyorum. Ustayım diye bir şey yok, çünkü
öğrenmenin sonu yok.
ÖĞRENMENİN
SONU YOK
HASANGÜNEŞ
Tamir Bakım Ustası
T
ekfen’de 1986 yılında kaynakçı olarak işe başla-
yan Hüdai Dönder, yaklaşık 30 yıldır bu mesleği
yapıyor. Bakım görevlisi olarak iki kez Fas’a giden
Dönder, yurtdışına çıkarken epey tedirgin olduğunu,
fakat buradaki sıcak aile ortamını orada da bulduğunu
belirtiyor. İş sağlığı ve güvenliği kurallarına uymak ise
onun hayatının olmazsa olmazlarından.
Burada çalıştığımız için şanslıyız. Bize her türlü imkân
sunuluyor. İşimizi en iyi şekilde yapmamız için bir ortam
veriliyor. Makinelerde kırıklar oluyor; şasilerde kaynak iş-
lerimiz oluyor. Birbirimizle yardımlaşarak bu işleri yapı-
yoruz. Müdürlerimiz de gerekli desteği veriyorlar.
Benim ailem Ceyhan’da yaşıyor. İki oğlum, bir kızım var.
Çocuklarım dört gözle yolumu beklerler. Ben de onlara
karşı sorumluluğumu, iş emniyetine verdiğim önemle ye-
rine getiriyorum. Bu konuda ödül aldım, çünkü kurallara
uydum. Aynı zamanda arkadaşlarımın göremediği bazı iş
emniyeti konularında onları uyardım. Burada bireysel de-
ğil, duyarlı davranmak gerekiyor. Çünkü canımız söz ko-
nusu. Ailem beni nasıl bekliyorsa, arkadaşlarımı da bekle-
yen aileleri var. Onları da düşünmemiz lazım. Birbirimizin
eksiklerini tamamlayacak şekilde bütünleşmemiz lazım.
Bu gibi şeyler bizi başarıya götürüyor. Burada bir ödül
sistemimiz var. Kurallara uyduğumuz takdirde baretimize
yıldız takılıyor. Ben aynı zamanda sağlık ekibindeyim. Yak-
laşık 7 yıldır iş emniyetinde ve sağlıkta kurs görüyorum.
BİZİ BEKLEYEN
AİLELERİMİZ VAR
HÜDAİ DÖNDER
Kaynak Ustası