Background Image
Previous Page  21 / 60 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 21 / 60 Next Page
Page Background

21

MERAL ARSLAN

BİYOLOG

“Karı ilk defa burada gördüm”

Ben henüz 8 aydır çalışıyorum Tekfen’de. Bu be-

nim ilk işim. Dedem (İbrahim Arslan) yaklaşık 35-

40 yıl çalıştıktan sonra Tekfen’den emekli oldu.

Kaynak formeniydi. Babam da (Orhan Arslan) şu

an boru hattında operatör olarak çalışıyor. Ben

üçüncü nesli temsil ediyorum burada. Amcalarım

da bu projedeler. Aile boyu Tekfenliyiz biz.

Tekfen ile büyüdüm diyebilirim. Dedem, babam

hep konuşurlardı. Mezun olur olmaz buraya gel-

dim. Çukurova Üniversitesi’nden mezun oldum.

Biyolog olarak çalışıyorum. İlk geldiğimde bu işi

yapıp yapamayacağım konusunda sorular vardı

kafamda. Fakat ekip arkadaşlarım çok yardımcı

oldu. Bu iş bana çok şey öğretti, çok şey kattı.

Ben sıyırma tarafında çalışıyorum. Genellikle bü-

tün gün sahada oluyorum. Üst toprak düzgün

sıyrılıyor mu, bununla ilgileniyorum. Akarsu geçiş-

lerine de bakıyorum. Uygunluklarını kontrol edi-

yorum ve gerekirse müdahale ediyorum. Sıyırma

işlemi sırasında, bölgedeki hayvanların korunması

için azami çaba gösteriyoruz. Sahadan bazen hay-

vanlar çıkıyor; yılan, fare, kaplumbağa gibi. Bunu

gördüğümüz an, iş makinesi yakındaysa, işi durdu-

ruyoruz. Hayvanı sahadan uzaklaştırıyoruz. Bunun

kaydını yapıp raporluyoruz. Mesela yılan çıktı. 50

metre ileriye taşıyoruz.

Bu işi severek yapıyorum. Bütün gün sahada ayak-

tayız, ama bu beni yormuyor. Benim için en zor

şey hava koşulları. Özellikle kışın çok soğuk oluyor;

yazın da çok sıcak. Ben Adanalıyım. Hayatımda ilk

defa karı burada gördüm. İlk defa bu kadar üşü-

düm. Sahadayken, arabada yarım saat ısınıp sonra

yeniden dönüyorum. Çevre ekibi olarak sahanın

her tarafıyla ilgilenmemiz lazım. Ama mesafeler

arttıkça bu bizi zorluyor.

“Babamın işini durdurdum”

Babam TANAP projesinin Polatlı bölümünde ça-

lışıyor. Ben önce orada başladım. Babamla aynı

sahada da çalıştık. Tabii biraz garip oluyor. Baba-

kız olduğumuzu biliyorlar. Görenler, “Seni babana

şikâyet edeceğim, hep bizim işimizi durduruyor-

sun,” diye latife ediyorlardı. Hatta bir keresinde ba-

bamın işini de durdurduğum oldu.

İnşaat grubu belli bir takvime uygun ilerlemek zo-

runda olduğundan işin durması onları çok aksa-

tıyor. Ama yine de yaptığımız işin öneminin onlar

da farkındalar. O nedenle ellerinden geldiğince

bize yardımcı oluyorlar. Mesela boru bükme eki-

bi, hatta çalışırken yaralı bir yırtıcı kuş bulmuş. “Ne

yapalım?” diye sordular. Bu gibi durumlarda Doğa

Koruma ve Milli Parklar Bölge Müdürlüğü ile iletişi-

me geçilmesi gerekiyor. Onları aradık. Arkadaşları

buluşturduk. Yaralı kuşu teslim ettik. Bu tür durum-

larda ne yapılması gerektiğini eğitimlerle, kişisel

sohbetlerle diğer çalışanlara anlatıyoruz. Zaten bir

süre sonra tanınıyorsunuz ve sizinle ilgili konular

gelip sizi buluyor. Çalışma arkadaşlarımızdan gör-

düğümüz hassasiyet bizi çok mutlu ediyor.

BORU BÜKME EKİBİ, HAT ÜZERİNDE

ÇALIŞIRKEN YARALI BİR YIRTICI

KUŞ BULMUŞ. “NE YAPALIM?” DİYE

SORDULAR.

DOĞA KORUMA VE MİLLİ

PARKLAR BÖLGE MÜDÜRLÜĞÜ’NÜ

ARADIK. ARKADAŞLARI

BULUŞTURDUK.

YARALI KUŞU TESLİM

ETTİK.